در بحبوحه اعتراضات سجن جو، مذاکرات زندانیان با مقامات دولتی متشکل از نمایندگانی از وزارت بهداشت، حقوق بشر و دادستانی کل برگزار شد. خواستههای زندانیان بر آزادی کامل متمرکز بود، در حالی که مقامات دولتی می خواستند مذاکرات را فقط به موارد بهداشتی محدود کنند.
این اتفاق سوالات متعددی را ایجاد میکند: آیا مذاکرات زندانیان با مقامات دولتی گامی جدی در جهت حلّ بحران است؟ یا یک نمایش سیاسی برای خنثی کردن خشم زندانیان است؟
نکات کلیدی بیانیه صادر شده پس از مذاکرات زندانیان با مقامات دولتی:
- جوانان بر این موضوع تأکید کردند که خواست اصلی آنها آزادی کامل است و هیچ راه حلّ جزئی وجود ندارد.
- هیئت وزارت بهداشت تأکید کرد که صلاحیتی برای دخالت در پرونده آزادیها ندارد.
- نماینده سلوم از جوانان خواست تا نقاط مشخصی را برای ارائه به مقامات عالی ارائه دهند.
- جوانان تأکید کردند که اولویت آنها آزادی زندانیان بیمار و آزادی کامل همه اسرا است.
- آنها اشاره کردند که هماهنگی بین وزارت بهداشت و وزارت کشور به اجرای آزادیها کمک خواهد کرد.
- دادستان کل با پرسش درباره تخریبها شروع کرد و جوانان پاسخ دادند که آنها به طور مسالمت آمیز و بدون هیچ تخریبی بیرون آمدهاند.
- جوانان تأکید کردند که به اسمها اهمیتی نمیدهند و خواهان آزادی بدون قید و شرط هستند.
بیانیه کمیته هماهنگی فعالیههای “الحق يؤخذ” در مورد مذاکرات زندانیان با مقامات دولتی
ساعت 11 صبح، تعدادی از جوانان از ساختمانها خارج شدند تا با هیئتی از وزارت بهداشت و حقوق بشر دیدار کنند. نماینده وزارت بهداشت مریم الجلاهمه بود، شخص دوم نام خود را به نیوی کوتاه کرد و شخص سوم نعمه بود که به جای دکتر امینی که در مرخصی بود، مسئول پرونده بهداشت در زندان بود. از حقوق بشر، مال الله، الدرازی و نماینده سلوم حضور داشتند.
در ابتدا، آنها سعی میکردند خواستهها را فقط به پرونده بهداشت محدود کنند، اما جوانان اصرار داشتند که خواست اصلی آزادی کامل است. آنها تأکید کردند که شما به عنوان نماینده وزارت بهداشت یا حقوق بشر صلاحیت دخالت در این موضوع را ندارید. و البته الدرازی تمام تلاش خود را میکرد تا فقط صحبتها را به موضوع بهداشت سوق دهد و اعتصاب را پایان دهد. اما جوانان تأکید کردند که تا زمانی که زندانیان بیمار و همه اسرا به طور فوری آزاد نشوند، نمیتوان وضعیت بهداشت یا هیچ موضوع دیگری را در زندان حل کرد. آنها توضیح دادند که این امر به قانون جدیدی نیاز ندارد، بلکه فقط به اجرای قانون موجود نیاز دارد.
در ابتدا، سلوم گفت: “به من نقاط مشخصی بدهید، من میتوانم آنها را به مقامات بالاتر و به طور واضح برسانم.” جوانان تأکید کردند که این نقاط مربوط به آزادیها است و اولویت آزادی زندانیان بیمار و آزادی کامل همه اسرا است. در صدر فهرست زندانیان بیمار با بیماریهای لاعلاج، استاد حسن مشیمع و دکتر السنکیس قرار دارند. آنها اشاره کردند که هماهنگی بین وزارت بهداشت و وزارت کشور به رفع اسامی بیماران و اجرای آزادیها با مجازاتهای جایگزین و غیره کمک خواهد کرد.
بین جلسه اول و دوم، جوانان حدود یک و نیم تا دو ساعت منتظر هیئت قضاییه بودند. سپس هیئت اعزامی رسید و محمد صلاح دادستان کل به همراه ناصر الشیب دادستان پایتخت و منشی که همراه آنها بود حضور داشتند. دادستان کل با گفتن “ما میخواهیم از شما بشنویم چه خبر است؟ آیا تخریبی وجود دارد؟ و چگونه کار به اینجا رسید؟” شروع کرد. پاسخ جوانان به شرح زیر بود:
“مطمئناً، ما صحبت خود را با وضعیت پزشکی شروع میکنیم، اما از تجربه خود فهمیدهایم که هیچ چیز جز آزادی بدون قید و شرط راه حل نیست. وضعیت در زندان است که منجر به شهادت شهید و شهدای دیگر در گذشته شده است.
در مورد تخریب، این حرف درست نیست. ما جوانان خانواده دار هستیم و در بین ما مهندسان، پزشکان و معلمان هستند. در ابتدا، ما بدون هیچ تخریبی به طور مسالمت آمیز بیرون آمدیم، اما مدیریت زندان آب و برق را قطع کرد و سحر و افطار را ممنوع کرد. ما خود را در خطر دیدیم، بنابراین تصمیم گرفتیم از اتاقها خارج شویم.
اعتصاب در ابتدا متعادل و مسالمت آمیز بود و هیچ تخریبی وجود نداشت.
خواسته آزادی کامل بدون قید و شرط همه زندانیان است. این یک خواسته واقعی است و همه میدانند که این افراد که 7 سال است در زندان هستند چه سختیهایی را متحمل میشوند.
پاسخ دستگاه قضایی این بود که از عید با مجازاتهای جایگزین شروع شود، اما ما تأکید کردیم که به اسمها اهمیتی نمیدهیم. ما آزادی بدون قید و شرط، بدون قید و شرط میخواهیم. آزادی نمیتواند مشروط به رضایت کسی باشد.
صادر شده توسط:
کمیته هماهنگی فعالیت های “الحق یوخذ(حق گرفته میشود)”
زندان مرکزی جو
دوشنبه 21 رمضان 1445 هـ
موافق با 1 آوریل/نوامبر 2024
منبع: شبکه اللؤلؤة