نگاهی به پروژه تغییر بافت جمعیتی در بحرین؛ اسرائیل چگونه به الگوی خاندان حاکم تبدیل شد؟

برای درک کامل پروژه تغییر بافت جمعیتی در بحرین، باید به دنبال انگیزه‌های پنهان و بازیگران ذی‌نفع در ورای این طرح باشیم. یکی از فرضیه‌های قابل‌تامل، رغبت “عائلة حاکم” در بهره‌گیری از تجربه و سیاست‌های “اسرائیل” در زمینه استيطان و تغییر بافت جمعیتی است. بحرین از حدود دو دهه پیش، گام‌هایی در این مسیر برداشته است.

پروژه تغییر بافت جمعیتی در بحرین

شباهت به رویکرد اسرائیل

• تابعیت دادن به اتباع خارجی

  مشابه اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی، بحرین نیز در حال واگذاری امتیازات و تسهیلات ویژه به اتباع خارجی برای سکونت در این کشور است. این افراد، که عمدتاً از کشورهای آسیایی هستند، در مقایسه با ساکنان اصلی جزیره، از مزایای رفاهی و خدماتی بیشتری برخوردار می‌شوند.

• ایجاد سکونتگاه‌های مجزا

  بحرین، مانند اسرائیل، در حال احداث شهرک‌های جدید و مجزا برای اتباع خارجی است. این اقدام به منظور جداسازی این افراد از جمعیت بومی و تمرکز قدرت در دستان حاکمان انجام می‌شود.

هدف: تغییر دموگرافیک

• طرح “ع3”

  شباهت دیگری بین پروژه توطین بحرین و سیاست‌های اسرائیل، طرحی موسوم به “ع3” است. این طرح که توسط “عائلة حاکم” بحرین اجرا می‌شود، به طور هدفمند، سه حوزه “علم، عیش و عيال” (آموزش، رفاه و فرزندآوری) ساکنان بومی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. محدودیت‌های اعمال‌شده در این زمینه، با کاهش سطح تحصیلات، رفاه و نرخ باروری بومیان، به نفع افزایش قدرت و نفوذ اتباع خارجی و حاکمان همسو با آنها عمل می‌کند.

طرحی فاسد با طراحانی فاسد

خالد بن احمد آل خلیفه، وزیر دیوان سلطنتی، و احمد عطیه الله آل خلیفه، برادرزاده او، طراحان و مجریان تغییر بافت جمعیتی در بحرین هستند. هردوی آنها به اختلاس از بودجه‌های اختصاصی پادشاه به مبلغ حدود نیم میلیارد دینار (معادل 1.3 میلیارد دلار) متهم هستند.

اهداف شوم و پیامدهای وخیم

ایجاد تنش‌های قومی

پروژه تغییر بافت جمعیتی در بحرین شبیه به اقدامات رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی، می‌تواند منجر به درگیری‌های قومی و مذهبی و بی‌ثباتی در بحرین شود.

ناخرسندی سنی‌ها

برخلاف تصور طراحان، این پروژه نه تنها تنش‌ها را کاهش نداده، بلکه با نارضایتی فزاینده جامعه سنی بحرین روبرو شده است.

نهادهای مرتبط با این طرح موفق شدند طایفه سنی را متقاعد کنند که این اقدام برای آنها ضرری در پی نخواهد داشت و بلکه به جلب امنیتی که کشور مدت‌ها از آن محروم بوده است، کمک می‌کند. اما امروزه همه متوجه شده‌اند که این باور استراتژیک یک اشتباه بزرگ بوده است، زیرا بحرین را به یک مرکز تنش خطرناک تبدیل کرده و به تزلزل تمام جوانب زندگی به عنوان بخشی از یک محیط منطقه‌ای پر رونق، منجر شده است.

بحرین در مسائل پایداری سیاسی و اقتصادی از دیگر کشورهای خلیجی جدا افتاده  و منزوی می‌شود، و پروژه تغییر بافت جمعیتی در بحرین یکی از دلایل اصلی این جدایی و افزایش تنش در منطقه است، زیرا قدرت‌های منطقه‌ای مانند عربستان سعودی به شدت از به رسمیت شناختن شهروندی افرادی که در بحرین آن را به دست آورده‌اند به عنوان اعضای کشورهای خلیج یا به عنوان بخشی از ساختار اجتماعی آن کشور مخالفت می‌کنند.

همچنین کویت تدابیر امنیتی سختی را در برابر واردات از بحرین اعمال کرده است که منجر به ترک شهروندی برای تعداد زیادی از افرادی که به شکل غیرقانونی آن را کسب کرده‌اند، شده است.

دیگر قدرت های منطقه ای مانند ایران، عراق، یمن و نیروهای لبنانی به این پروژئ به عنوان یکی از موارد موجب نگرانی نگاه می‌کنند، زیرا که تغییرات در ترکیبات جمعیتی می‌تواند به خلق اختلافات دائمی منجر شود.

کشورهای عربی در یک بیانیه‌ای که در نشستی در این کشور صادر شده، کاملاً از تغییرات در ترکیب جمعیتی در بحرین ابراز نگرانی کرده و به همین دلیل دراینباره دو سؤال مهم مطرح می‌شود:

• آیا بحرین واقعاً می‌خواهد تبدیل به یک ساحه شبیه به مناطق درگیر، فوضی و مداخلات خارجی شود؟
• یا آیا خانواده حاکم فقط به دنبال یافتن راه‌حل‌های عادلانه است که از مشکلات زیادی بپرهیزد؟

منبع: شبکه اللؤلؤة + سايت خبرى مرأة البحرين